Alle blogberichten

zondag 29 maart 2015

El cambio

Two weeks after my arrival in San José, I've decided to leave my initial host family and change to another family. The reason is simple: safety. I used to live in a nice house, with an even nicer family and really great food. But I was alone, and being alone in San José means seeking trouble. And safety goes above all.


My host family #1


Mijn eerste gastgezin, dat bestaat uit Silvia, Merelyn en de hond Fiona (joepie, drie vrouwen!), woont in de voorstad Curridabat. Het is heel gemakkelijk bereikbaar, want het ligt op de grote baan naar Cartago. Op deze manier kan ik élke mogelijke bus naar de stad nemen, want ze moeten nu eenmaal allemaal in Curridabat passeren. Silvia is business manager en werkt samen met Merelyn (23) in een bedrijf dat cosmeticaproducten in groothandel verkoopt. Omdat Merelyn heel erg ver van de stad woont, woont ze bij Silvia in. Het zijn twee enorm lieve en grappige vrouwen en van Silvia heb ik op twee weken tijd enorm veel geleerd. Ze heeft een enorme levenswijsheid opgedaan doorheen de jaren, en we lijken in vele opzichten op elkaar. Ik ben een beetje haar miniatuurversie en het klikte meteen super goed tussen ons. Ik had ook alles: een eigen kamer, eigen badkamer en alles was erg modern. De cultuurshock is er nooit geweest, want bij hen gaan inwonen voelde als verhuizen in België. Ik voelde me meteen thuis. Elke avond lachten we ons rot, en zelfs al verstond ik niet meteen wat ze zeiden, Silvia's lach is zo aanstekelijk, dat ik gewoon moest lachen! 

Toen ik de school liet weten dat ik graag zou veranderen van gezin, begreep men mij niet meteen. Ik legde hen uit dat het niet veilig was om 's avonds uit te gaan, want er woonde immers geen enkele CRLA-student in Curridabat. De gastgezinnen situeren zich bijna allemaal in Cedros of Sabanilla. Als we uitgingen, nam iedereen een taxi naar Sabanilla en samen deelden ze de kosten. Als ik uitging, nam ik alleen een taxi naar Curridabat en mijn laatste taxirit was mij bijzonder slecht bevallen. De school begreep mijn situatie en liet een dag later aan Silvia weten dat ik zou veranderen. Ze was er het hart van in, want ze dacht dat het aan haar lag. Ik heb heb 20 keer gezegd dat het zeker niet haar fout is, dat het puur om de locatie van het huis ging. Hoewel ze het heel jammer vond dat ik vertrok, had ze respect voor mijn beslissing. 

De laatste dagen gaven we er nog eens een lap op en serveerde Silvia zelfs mijn lievelingsbier: La Chouffe. Gisteren amuseerden we ons enorm en dronken de échte tequila, hoewel geen van ons dat echt lekker vindt. We kunnen het gewoon super goed met elkaar vinden. Maar daarnaast is Silvia ook een erg lieve vrouw die mij zo veel goede raad heeft gegeven. Hoewel mijn conversaties met Merelyn in 't begin stroef verliepen (omwille van de taal), konden we na twee weken al aardig wat tegen elkaar zeggen. Ook met Fiona was alles koek en ei.

Vandaag kwam de taxi mij om 11u50 halen. Het was een moeilijk afscheid en moest ik beter Spaans hebben gekund, dan had ik haar nog op duizend verschillende manieren bedankt voor de twee fantastische weken. Maar ze weet volgens mij wel dat ik mij écht heb geamuseerd. We hebben afgesproken dat ik volgende week een typisch Belgisch gerecht kom maken en dat we via sms contact houden. Ik ben er altijd welkom en ik zal er zeker terugkeren.



Een samenvatting van hoe de voorbije twee weken waren :)


Host family #2

Here comes the culture shock. Van een drukke buurt, naar een residentiële wijk in een hoger gelegen dorpje. De taxi voert mij tot het laatste, gigantische huis in de straat. Drie mensen staan zoals volgens het huisje-tuintje-kindje concept voor de voordeur en zwaaien naar mij. Vanaf vandaag zal ik mijn komende weken doorbrengen in een typische Costa Ricaanse familie. Dat merkte ik meteen bij het middagmaal. Bij elke maaltijd nemen ze elkaars handen vast, sluiten ze de ogen en bidden samen, dankbaar voor hun maaltijd. Ik zal Silvia, Merelyn en Fiona zeker missen, maar mijn nieuwe familie is heel erg hartelijk en ik neem de Costa Ricaanse gewoonten er graag bij. Ik heb nu ook een broer en een extra huisgenoot uit New York!




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten