The countdown begins...

Ik schreef me in bij de organisatie, werd in Brussel uitgenodigd voor een motivatiegesprek en kwam in aanmerking voor hun programma. Trots keerde ik naar huis terug met mijn eigen WEP-rugzak. Het was officieel: ik vertrok op 15 maart naar Costa Rica om daar 3 maand lang Spaans te leren, vrijwilligerswerk te doen en ook een beetje te reizen. And so, the countdown began... 

Natuurlijk zat ik niet in mijn luie zetel. Ik had dan wel gedaan met studeren, maar ik had enorm veel dingen te doen. Ik moest inentingen krijgen, een VISA-kaart aanvragen en natuurlijk een vlucht boeken naar Costa Rica (San José). Helaas bestaan er (nog) geen rechtstreekse vluchten, dus besloot ik om een 'ommetje' te maken via Atlanta, Georgia. Daar heb ik 3 uur de tijd om mijn bagage op te halen, uit te checken en mij daarna weer in te checken. Het zal dus haasten worden. Maar ik zal wel trost kunnen zeggen dat ik als eens in de V.S. ben geweest. Natuurlijk zal dat niet het hoogtepunt van mijn 3 maanden zijn, het echte avontuur begint pas als ik diezelfde 15 maart aankom in San José.

De 'Inglesia de Curridabat'

Volgens de organisatie zal ik worden opgewacht door hun lokale partnerorganisatie. Zij zullen mij naar mijn gastgezin brengen dat Curridabat woont. Curridabat is een voorstad van San José en telt 34000 inwoners. Ik zal er 2 maanden bij een alleenstaande vrouw en haar hond verblijven. Verder weet ik ook dat ze nog een rechtenstudente onderdak biedt, maar dat is ook het enige wat ik voorlopig weet. Ik zal niet veel tijd hebben om te rusten, want de volgende morgen word ik om 8 uur verwacht in de Costa Rican Language Academy, waar ik de volgende 4 weken Spaans zal volgen. 

Na die 4 weken intensief Spaans te hebben geleerd, begint mijn vrijwilligersproject. 4 weken lang zal ik mijn steentje bijdragen in een weeshuis of klein schooltje. Wat mijn project precies wordt, zal ik pas te weten komen tijdens mijn verblijf in Costa Rica. In de weekends ben ik vrij om het prachtige land te bezoeken of om in downtown San José rond te hangen (al wordt dat na zonsondergang sterk afgeraden).

Tenslotte eindig ik mijn project met een 2 weken vrijwilligerswerk in een natuurreservaat in Costa Rica. Naargelang de locatie en het klimaat zal er in elk reservaat een ander werk zijn. Dit kan gaan van het beschermen van schildpaddeneieren tot het aanleggen van paden, dierenpopulatie in kaart brengen, ... Ook hierbij weet ik nog niet waar ik terecht zal komen, dit zal afhangen van waar er op dat moment het meeste werk is. Wat wel handig is, is dat ik de duur van mijn project altijd kan aanpassen. Stel dat ik na 2 weken mijn sociaal project in het weeshuis wil beëindigen en 4 weken het natuurproject wil doen, dan is dat mogelijk. Maar voorlopig maak ik mij daar nog geen zorgen over.

Tijdens de laatste twee weken van mijn verblijf zal ik zelfstandig rondreizen. Ik zal er de mooiste plekken van het land bezoeken, en geloof mij, Costa Rica heeft er héél erg veel...

De volcano Arenal spuwt dagelijks vuur